به گزارش هنر نوشت ، به نقل از ایران ورزشی، دیه‌گو مارادونا در دوران خود بهترین بازیکن دنیا بود و هنوز هم خیلی‌ها او را به عنوان بهترین بازیکن تمام ادوار می‌شناسند. اگرچه او خیلی وقت است که کفش‌هایش را آویزان کرده اما از همان زمان که بازنشسته شده با کارها و حرف‌هایش اجازه نداده جذابیتش برای رسانه‌ها کمتر از زمانی باشد که در زمین بازی همه را مجذوب خود می‌کرد. با اینکه اکثر حرف‌ها و حرکات دیه‌گو به دلیل عجیب و غریب بودن‌شان جذابیت داشتند اما او هرگز ابایی از بیان آنها نداشت.
سایت «مارکا» کلکسیونی از اظهارات جالب و رفتارهای عجیب کاپیتان تیم ملی آرژانتین و قهرمان جام‌جهانی 1986 جمع‌آوری کرده که در ادامه می‌‌خوانید:
درباره مشکل اعتیادش
«هیچ‌چیز برایم نمانده بود. زامبی (مرده متحرک) شده بودم. در بخشی از دوران فعالیت ورزشی ام، مواد مصرف می‌کردم اما نه برای اینکه روانم را تحریک کنم. آنهایی که می‌گویند کوکائین باعث تهییج شما می‌شود هیچ چیزی نمی‌دانند. اگر کوکائین مصرف کنید که بروید خوب فوتبال بازی کنید، اصلاً نمی‌توانید بازی کنید. مصرف کوکائین اصلا برای رفتن به زمین بازی خوب نیست، به درد زندگی هم نمی‌‌خورد. کلاً بی‌مصرف است. من اولین بار سال 1982 در اروپا مواد را امتحان کردم. آن موقع 22 سالم بود. همانقدر هم برای من کافی بود که احساس سرزندگی کنم. مواد را امتحان کردم چون همه جای فوتبال از اینجور موادها هست. عادت داشتم با چراغ‌های خاموش به توالت بروم. یک بار که آنجا بودم ناگهان دالما (دختر بزرگ مارادونا) در زد و من وحشت کردم. از نگاه همه من یک معتاد بودم، معتاد هستم و همیشه یک معتاد خواهم بود چون معتادان به مواد مخدر هرگز و به هیچ وجه بخشیده نمی‌شوند.»
گرفتن تفنگ به سمت خبرنگاران
خبرنگاران از آن دسته افرادی بودند که دیه‌گو همیشه با آنها اختلاف و درگیری داشت و نمونه‌اش هم سال 1994 درست پیش از مثبت اعلام شدن تست دوپینگش در جام جهانی آمریکا بود. آن سال او جلوی در ورودی منزلش یک تفنگ بادی را به سمت خبرنگاران نشانه گرفت. سال 2013 هم او دوباره با خبرنگاران درگیر شد و به سمت‌شان سنگ پرتاب کرد و به یکی از آنها هم لگد زد. یکی از عکاسانی که در محل حضور داشت به نشریه ال‌موندو گفت: «وقتی داشتیم عکس می‌گرفتیم، مارادونا شروع به توهین به ما کرد. همانطور که به عکس گرفتن‌مان ادامه می‌دادیم، او دنبال سنگ می‌گشت و چند تایی را هم به سمت ما پرتاب کرد، بعد هم نزدیک‌تر آمد و به یکی از همکاران من لگد زد.»
درگیری‌های داخل زمین و کشمکش با هم‌تیمی‌ها
یکی دیگر از محرومیت‌های مارادونا در دوران بازیگری‌اش پس از یک درگیری فیزیکی آشوب‌ساز به عنوان بازیکن بارسلونا بود. آن اتفاق در جریان بازی فینال جام حذفی اسپانیا در سال 1984 رخ داد؛ زمانی که میگل آنخل سولا از تیم اتلتیک‌بیلبائو را زد و به سبب آن سه ماه محروم شد. او اما در اسپانیا نماند تا محرومیتش را سپری کند و به ناپولی رفت.
مارادونا اما نه فقط با بازیکنان حریف بلکه با اطرافیان خودش هم درگیرهایی داشت. در یک مورد از آنها پلیس از او به خاطر متهم شدن به حمله فیزیکی به نامزد سابقش روسیو اولیوا در شهر مادرید بازجویی کرد. پلیس اطمینان داشت که یک مشاجره بسیار متشنج میان آنها درگرفته است.
درباره کاپیتانی لیونل مسی در تیم ملی آرژانتین
«کاپیتان کردن مردی که قبل از یک بازی (به خاطر داشتن استرس) 20 بار به دستشویی می‌رود، بی فایده است. هیچ کس در ارزش‌های مسی شک ندارد اما او قطعاً بهترین گزینه موجود برای کاپیتان تیم ملی نیست.»
درباره کریستیانو رونالدو
« کریستیانو رونالدو یک گل می‌زند و به شما شامپو می‌فروشد.» (اشاره به حضور در آگهی تبلیغاتی یک برند معروف شامپو)
درباره مقایسه مسی و رونالدو
«دوست داشتم کریستیانو آرژانتینی بود اما ما در کشورمان یکی داشتیم که خیلی شبیه او بود، گابریل باتیستوتا. من مسی را به مراتب بیشتر دوست دارم.»
جنگ با سیاستمداران آمریکایی
«جورج بوش (رئیس‌جمهوری سابق آمریکا) یک قاتل است. من ترجیح می‌دهم با فیدل کاسترو (رهبر سابق کوبا) رفیق باشم. دونالدو ترامپ (رئیس‌جمهوری فعلی آمریکا) هم یک عروسک خیمه‌‌شب‌بازی است. خیلی دوست داشتم به آمریکا بروم و با بیل کلینتون روبه‌رو شوم اما محافظان او به من اجازه نمی‌دادند وارد (کاخ سفید) شوم.»
پله
«به پله بگویید به موزه برگردد»، «پله گفته نیمار بهتر از مسی است؟ فکر کنم قرص‌هایش را اشتباهی خورده» و «سن که بالا می‌رود روی تصمیم‌گیری‌هایت تأثیر می‌گذارد. پله 20 سال است که هیچ کاری نکرده. شما او را حتی در سوپرمارکت هم نمی‌بینید. او را فقط در گالاها (مراسم سالانه معرفی بهترین بازیکن جهان) پشت رئیس فیفا می‌بینید که مثل یک مترسک آنجا ایستاده است.»
درباره فیفا، فدراسیون فوتبال آرژانتین و رؤسای آنها
«من آدرس سایت ژوائو‌هاوه‌لانژ (رئیس سابق فیفا) را دزد دات کام می‌گذارم. او واترپولو بازی می‌کرد، پس حتی نمی‌تواند درباره فوتبال حرف بزند.» « سپ بلاتر (دیگر رئیس سابق فیفا)؟ برای من او مانند یک فرزند است. بله یک فرزند نامشروع.» «آفا (فدراسیون فوتبال آرژانتین)؟ باید آنجا یک نارنجک بیندازید و همه چیز را از اول بسازید. من واقعاً دوست دارم کلی کار در آنجا انجام دهم اما متأسفانه دور و بر تیم ملی کلی خائن است به همین دلیل دیگر نمی‌خواهم برگردم. ما یک آفای جدید می‌خواستیم و (کلودیو فابیان) تاپیا را روی کار آوردیم. فوتبال هم مافیا دارد. پول ندهی نمی‌گذارند حتی تمرین کنی.»
خورخه سامپائولی (سرمربی سابق تیم ملی آرژانتین)
«اگر توپ را برای سامپائولی بیندازید آن را با دست برمی‌دارد و به تو پس می‌دهد. همه از کلوچه‌هایی که سامپائولی آورد خوردند. کامپیوترها، پهپاد‌ها، 14 تا دستیار و... اما آرژانتین هیچ کاری نمی‌کند.»
درباره مربیان و بازیکنان آرژانتین
«اسکار روجری (بازیکن سابق تیم ملی آرژانتین) یک دله دزد است»، «من لوئیس منوتی (سرمربی سابق تیم ملی آرژانتین) را نمی‌بخشم. او گذاشت لاک‌پشتم فرار کند»، «دانیل پاسارلا (بازیکن سابق تیم ملی آرژانتین) باید بفهمد که تاریخ فوتبال آرژانتین با موهای بلند نوشته شده است»، «کارلوس بیلاردو (سرمربی سابق آرژانتین) آدم حقیری است»، «دوست ندارم فیلسوف شوم؛ این کار خورخه والدانو (بازیکن سابق رئال‌مادرید و تیم ملی آرژانتین) است. او هنوز هم کلی دروغ برای گفتن دارد»، «خولیو گروندونا (رئیس سابق آفا) به من دروغ گفت و بیلاردو هم به من خیانت کرد. من می‌خواستم به هوگو گاتی فقط دو گل بزنم اما وقتی او مرا خپل صدا کرد تصمیم گرفتم چهار گل به او بزنم» و «به چولو (دیه‌گو سیمئونه) به‌عنوان یک مربی تبریک می‌گویم اما او با من رابطه خوبی نداشت و دوستی بین ما مُرد.»
درباره دنی آلوز
«او یک عوضی است. 28 بار توپ را سانتر کرد و 4 تایش خوب بود. این آدم زیاد حرف می‌زند چون در قسمتی از زمین قرار دارد که کسی فوتبال بازی نمی‌کند. اگر باز هم بخواهید درباره‌اش حرف بزنید من می‌روم.»
درباره دیوید بکام
«با اینکه همیشه سرگرم همسرش و کارهای او بوده، گاهی اوقات هم فرصت پیدا می‌کند بازی‌های خوبی انجام دهد. با این حال او هنوز هم چیزهایی به تیم ملی‌اش بدهکار است.»
سرخیو راموس
«دیگر نگذارید راموس دیوانه شود. دیه‌گو گودین (مدافع سابق اتلتیکومادرید) بهترین (مدافع میانی) است و بس.»
رئال‌مادرید
«رئال‌مادرید قبل از آنکه ژوزه مورینیو مربی‌اش شود یک زباله‌دانی بود.»
ویسنته دل‌بوسکه
«او خیلی چیزها کم دارد تا به یک مربی دل‌چسب تبدیل شود.»
پیتر شیلتون
«شیلتون بگذار یک راز را به تو بگویم. آن گل را با دست به تو زدم.»
مطبوعات
«اگر قرار باشد مثل فرناندو نیمبرو با لابی کردن با خبرنگاران، سرمربی تیم ملی شوم، استعفا می‌کنم. مطبوعات آرژانتینی با من مثل یک تکه آشغال رفتار کردند.»
کلیسا
«وقتی به واتیکان رفتم و دیدم همه چیز از طلا ساخته شده است، یک گلوله آتش شدم.»
انتهای پیام/