به گزارش گروه ترجمه هنرنوشت، روش های اشتباه در تربیت کودکان به شرح زیر است:

1. در بیشتر موارد پدرها و مادرها عادت دارند از همه کارهای فرزند خود تمجید کنند، حتی اگر کودک یک کار معمولی انجام دهد و اهمیت چندانی نداشته باشد. این والدین باور دارند باید همیشه کار کودکان را ستایش کنند. در حقیقت این روش مناسبی نیست چون کودکان عادت می کنند همه از آنها تعریف و تمجید کنند و این اتفاق نمی افتد؛ به همین دلیل کودک به یک فرد بی انگیزه تبدیل می شود.

.2 مقایسه میان کودک خود با دیگران، اعم از فامیل و یا دیگر برادر و خواهرها، این موضوع موجب بروز اختلال در شخصیت فرزند شما و از دست رفتن اعتماد به نفس او می شود. بدانید هر کودکی دارای شخصیت منحصر به فرد با ویژگی های خاص خود است که او را از بقیه متفاوت می کند. بهتر است تا والدین در کشف استعداد کودک خود نقش اساسی ایفا کنند.

3.  تلاش و اصرار بر این که کودک  باید احساس خوشبختی کند یک امر اشتباه است. باید این احساس در خود کودک شکل شکل گیرد و سپس آن را ابراز کند. بسیاری از والدین می خواهند تعیین کننده راه خوشبختی فرزندان خود باشند و این کار درستی نیست. نباید هرگز فرزند خود را ناگزیر کنید تا احساس خوشبختی اجباری کند.

4.  وادار و تهدید کودک به انجام یک کار برای گرفتن یک نتیجه خوب، روش اشتباهی است. شاید در کوتاه مدت کودک از شما پیروی کرده و کارهای درخواست شده را انجام دهد، اما در بلند مدت آثار منفی بر شخصیت او بر جای می گذارد و احساس عدم اعتماد به نفس و خود کم تر بینی پیدا کرده و منزوی می شود.

5. عشق والدین به فرزند و مراقبت های افراطی از او باعث صدمه به کودک می شود؛ چون فرزند فرصتی برای پیدا کردن شخصیت خود نمی یابد. باید گاهی او نظر و رای خود را ابراز و عمل کند. همچنین این موضوع باعث می شود تا در مشکلات شخصی، نتواند راهی برای حل آن پیدا کند.

6. سرزنش کردن؛ این موضوع چه با آزار بدنی یا طعنه کلامی همراه، پس از چند بار هشدار به کودک در خصوص انجام دادن یا ندادن کاری، روشی اشتباه بوده و به کودک آسیب می رساند. این موضوع از یک طرف شخصیت کودک را به هم می ریزد و از طرف دیگر موجب ایجاد ترس در او شده و اعتماد به نفس خود را از دست می دهد. شاید برای مدت کوتاهی این روش پاسخ دهد اما در طولانی مدت به او آسیب می رساند.

7. تفاوت در روش تربیت کودک میان پدر و مادر تبعات منفی به دنبال دارد. در بسیاری اوقات پدر قصد تنبیه کودک را دارد همزمان مادر مانع او می شود. این موضوع موجب می شود کودک دروغ و فریب را بیاموزد.. بهتر است که والدین برای تربیت بهتر و کامل کودک، تقسیم وظایف کرده تا آثار مثبتی در آینده کودک داشته باشد.

8. نداشتن روش ثابت در تعامل با کودک آثار منفی در او بر جای می گذارد. برای مثال. فرزند برای یک کار نتبیه می شود و در زمان دیگر از همان کار او چشم پوشی خواهد شد، این موجب می شود که او دو شخصیتی دو گانه در جامعه و در رفتار با دیگران داشته باشد.

پایان پیام/