به گزارش هنرنوشت، نیویورک تایمز در گزارشی با عنوان «یک موسیقیدان محترم برای ملت، اما ممنوعه از سوی دولت» نوشته است: مواضع سیاسی محمدرضا شجریان تقریباً هرگز صریح نبود، اما مردم ایران می‌دانستند که او در کنارشان ایستاده است.

محبوب‌ترین چهره موسیقی ایران پس از شش دهه کار در عرصه موسیقی، شایسته یک مراسم تشییع ملی بود.

برای چندین سال قبل و بعد از انقلاب ۱۹۷۹ ایران وی برخی از سیاسی‌ترین ترانه‌های ایران را ساخت؛ موسیقی وی مردم را به پیوستن به انقلاب ۱۹۷۹ فراخواند، با آلبوم «بی عدالتی» در  ۱۹۸۵ لحن انتقادی به موسیقی‌اش داد و با آلبوم «بدون تو» در  ۲۰۰۲ به تقبیح ریاکاری‌های رایج پرداخت.

تصنیف مشهور «مرغ سحر» به آهنگی اعتراضی تبدیل شد. شعر آن سروده دهه ۱۹۲۰ است، زمانی که امید ایرانیان به دوام حکومت مشروطه با آغاز سلطنت مستبدانه رضا پهلوی درهم‌ شکست و در پی سرکوب‌ها، شعر به ندای آزادی تبدیل شد.

وقتی مرغ سحر را خواند، در صدای او نه تنها روایت هزاران سال تمدن و یک سنت غنی شعری و موسیقایی، بلکه حکایت یک قرن مبارزه سیاسی مدرن برای آزادی نهفته بود.

منبع: اعتمادآنلاین

انتهای پیام/