به گزارش هنرنوشت، ‏مجید مجیدی کارگردان فیلم ‎خورشید هنگام دریافت جایزه بهترین کارگردان جشنواره فیلم کودک و نوجوان برای ‎آرمان عبدالعالی که در آستانه ‎اعدام قرار دارد از خانواده مقتول درخواست بخشش کرد.

مجید مجیدی گفت: «سال‌هاست که به همراه برخی از دوستانم درگیر  پرونده‌های اجتماعی هستم. در پرونده «آرمان عبدالعالی» من می‌دانم که اولیای دم بسیار ناراحت و داغدار هستند و قصاص حق مسلم آن‌ها است، اما از آن‌ها خواهش می‌کنم که این جوان را به خانواده‌اش و جوانان کشور ببخشند.»

آرمان به دلیل قتل غزاله به اعدام محکوم شد و قرار بود چهارشنبه ۱۱ دی ۹۸ حکم اجرا شود، اما با مهلت خانواده غزاله به او، این اتفاق نیفتاد. آرمان اکنون می‌گوید قاتل نیست. جسد غزاله اما هیچ‌وقت پیدا نشد.

رسیدگی به این پرونده از روز ۱۲ اسفند سال ۹۲ همزمان با ناپدید شدن دختری ۱۹ ساله به‌نام غزاله آغاز شد و خیلی زود با ردیابی تلفن همراه وی پسری به‌نام آرمان که از دوستان خانوادگی آنها بود دستگیر شد و ۹ روز بعد این پسر اعتراف کرد غزاله به خانه آنها رفته بود اما در جریان یک درگیری وی را به قتل رسانده و جسدش را بعد از بسته‌بندی درون سطل زباله خیابان انداخته است. در حالی که ۶ سال از این جنایت گذشته جسد غزاله هنوز پیدا نشده و آرمان نیز به قصاص محکوم شده است.

اواخر سال ۹۸ درحالی‌که رأی دادگاه در دیوانعالی کشور نیز تأیید شده بود، تلاش‌های خانواده آرمان برای اثبات بی‌گناهی و نجات او آغاز شد. پسر جوان در شرایطی قرار بود قصاص شود که کشف نشدن جسد غزاله شبهه‌های زیادی را مطرح کرده بود. حتی وکیل مدافع وقت آرمان مدعی شده بود دفترچه بیمه غزاله بعد از مفقود شدنش تمدید شده یا اینکه او پس از ناپدید شدن در دانشگاه ثبت نام کرده است.

در این شرایط بود که دو نفر از قضات صادرکننده رأی قصاص در نامه‌ای اعلام کردند که در حکم قصاص تردید کرده‌اند و لازم است پرونده بار دیگر بررسی شود. با وجود این صبح یکی از روزهای زمستان آرمان در زندان رجایی‌شهر تا پای چوبه دار رفت. همه‌چیز برای او به پایان رسیده بود و اولیای دم برای اجرای حکم اصرار داشتند، اما در آخرین لحظات تلاش‌های سرپرست دادسرای جنایی باعث شد پدر و مادر غزاله به آرمان یک‌ماه فرصت دهند. به این ترتیب آرمان که در یک قدمی چوبه دار قرار داشت، نجات یافت. از فردای آن روز تلاش وکیل آرمان معطوف به اعاده دادرسی و محاکمه دوباره آرمان شد. درخواستی که از سوی دیوان عالی کشور پذیرفته شد تا آرمان بار دیگر محاکمه شود.

آرمان عبدالعالی در یکی از آخرین دفاعیات خود در دادگاه گفته بود: من اتهام قتل‌عمدی را قبول ندارم. من و غزاله مشکلی با هم نداشتیم. آخرین مرتبه‌ای که او به خانه مان آمد، بعد از خداحافظی متوجه شدم در راه‌پله افتاده است. او را داخل خانه آوردم. وضعیت خوبی نداشت و نفس نمی‌کشید. ترسیده بودم و نمی‌دانستم چه کار کنم. آن زمان سنم کم بود. حتی به فکرم نرسید که با اورژانس تماس بگیرم. به همین دلیل بدون اینکه متوجه کارهایم باشم، او را داخل کیسه گذاشتم و در سطل زباله‌ای انداختم. آن زمان فقط می‌خواستم او را از خانه مان دور کنم اما بعد پشیمان شدم.

آرمان درباره حرف هایی که به دوستش درباره قتل غزاله زده بود گفت: با دوستم تماس گرفتم و گفتم دعوایمان شده اما او باور نکرد. اما وقتی گفتم او را کشته‌ام باورش شد. بعد از این حادثه شرایط سختی داشتم و خیلی اذیت شدم و به همین دلیل به دروغ اعتراف کردم که غزاله را کشته‌ام. اما واقعیت این است که من بی‌گناهم. ما با هم مشکلی نداشتیم. قبلا هم با هم قهر کرده بودیم اما زود آشتی کرده بودیم.

این پرونده همچنان در دست رسیدگی است.

انتهای پیام/