هنرنوشت- فاطمه حامدی خواه- بهناز نازی دانش آموخته طراحی صحنه و لباس از دانشکده هنر و معماری است که علاوه بر فعالیت در زمینه طراحی صحنه و لباس، کار بازیگری را نیز از دهه ۷۰ آغاز کرد. او برای نخستین بار در فیلم سینمایی «مادرم گیسو» ساخته سیامک شایقی، در مقابل رضا کیانیان جلوی دوربین رفت و پس از آن نیز توفیق همکاری با کارگردان‌های بزرگی در سینما و تلویزیون را یافت که از آن جمله می‌توان به رسول ملاقلی‌پور در فیلم «سفر به چزابه» و مسعود کرامتی در سریال «پزشکان» و همچنین همکاری با داوود رشیدی اشاره کرد. او همچنین از بازیگران سریال پرمخاطب «سیاه، سفید، خاکستری» به کارگردانی سیامک شایقی بود که اواسط دهه ۷۰ از تلویزیون روی آنتن رفت. نازی به عنوان طراح صحنه و لباس نیز با چندین پروژه سینمایی از جمله فیلم «هیوا» به کارگردانی رسول ملاقلی‌پور همکاری کرد که سیمرغ بلورین بهترین طراحی صحنه و لباس را از جشنواره فیلم فجر برای او به ارمغان آورد. تا سال ۷۹ به عنوان طراح صحنه و لباس در سینما فعالیت داشت و پس از آن، تلاش خود را روی بازیگری تئاتر متمرکز کرد. بهناز نازی در «جیران» نقش ننه آشوب را بازی می‌کند، نقشی متفاوت که باید در دل بیننده، وهم و آشوب به پا کند و بهناز نازی با بهره گیری از گریم سنگین به خوبی از پس آن برمی‌آید. گفت‌وگو با او را بخوانید.
نقش ننه آشوب چطور به شما پیشنهاد شد؟
من اصولاً گزیده‌کار و کم‌کار هستم و بیشتر نقش‌هایی که بازی کرده‌ام با خودم بسیار فاصله داشته که این چالش برای رسیدن به نقش و خلق کاراکتری که از خود من دور باشد، بازیگری را برایم جذاب‌تر می‌کند. از ابتدای بازیگری‌ام در تئاتر که البته هنوز در حال مشق کردن و یادگیری آن هستم، یاد گرفته‌ام داشته‌هایم را کنار بگذارم و به سراغ نداشته‌هایم بروم و «ننه آشوب» از آن دست نقش‌ها بود که برایم چالش برانگیز بود. من خیلی دوست داشتم با آقای فتحی کار کنم و آثار ایشان را بسیار دوست داشتم. نگاه آقای فتحی را نسبت به نقش‌هایی که در لابه‌لای سریال‌هایشان خلق می‌کردند، به ویژه دید ایشان نسبت به بانوان و این که از حق کوچکترین نقش‌های کارشان نمی‌گذرند بسیار دوست داشتم و حس پدرانه ایشان نسبت به اثری که خلق می‌کنند به نظرم ستودنی است. آقای فتحی ریشه تئاتری دارند و تئاتر دوست و تئاتربین هستند. خوشبختانه لطف داشتند و بیشتر تئاترهای ما را هم دیده‌اند. با افتخار می‌گویم که خودم به ایشان گفتم دوست دارم در آثارشان حضور داشته باشم و از بخت و اقبال خوب من نقش «ننه آشوب» را به من پیشنهاد کردند که من هم با عشق پذیرفتم.
شما از بازیگران تئاتری این سریال هستید و در کنار بازیگران نام آشنا و سرشناسی ایفای نقش کردید، به نظرتان نقش مقابل برای بازیگر چقدر اهمیت دارد؟
بیشتر بازی من مقابل پریناز ایزدیار و امیرحسین فتحی بود. دو نازنین سختکوش که عاشقانه برای رسیدن به نقش‌شان می‌جنگند.
از نقش‌تان در این سریال بگویید که چه ویژگی‌ای دارد و حس خودتان نسبت به آن چطور است؟
«ننه آشوب» شدن اصلاً کار راحتی نبود. آقای فتحی می‌خواستند کاراکتر متفاوتی بسازیم که با تصور عموم از رمال وفالگیر و… فرق داشته باشد. منظورم از تصور عموم مردم درباره این نقش‌ها، همان جادوگر پیر بدجنسی است که احتمالاً یک بینی دراز و یه خال گوشتی کنار صورتش دارد و با ناخن‌های بلند و صدای پیر و عجوزه‌ای او را می‌شناسند. «ننه آشوب» مثل اسمش باید در دل بیننده وهم و آشوب ایجاد می‌کرد. در باره این نقش در روند داستان چیزی نمی‌گویم چون سریال درحال پخش است و نمی‌توانم بیش از این درباره آن توضیح دهم.
با این گریم سنگین مشکلی نداشتید؟ چقدر زمان برای این گریم صرف می‌شد؟
جالب است که با توجه به وسعت و فراگیری فضای مجازی، خیلی‌ها اصلاً نمی‌دانند که بازیگر نقش «ننه آشوب» کیست! ولی سوالی که خیلی‌ها از من می‌پرسند درباره سنگینی گریم «ننه آشوب» است و اینکه آیا من با این همه تغییر مشکلی نداشتم؟ حتی پیشنهاد دو گونه بودن چشم‌ها را خودم به آقای فتحی دادم و در نهایت هم به این نتیجه نهایی در گریم رسیدیم که حاصل دست‌های پرتوان آقای موسوی طراح گریم سریال جیران است.من درباره دیگر بازیگران و این که چقدر زیبایی آن‌ها جلوی دوربین برایشان مهم است یا نه هیچ نظری ندارم اما من همان طور که گفتم چالش و سختی کار رو دوست دارم و تا جایی که به سلامتی‌ام لطمه‌ای وارد نشود، از هرآن چیزی که برای رسیدن به نقش به من کمک کند، استقبال می‌کنم.
تجربه همکاری با آقای فتحی چطور بود؟
در پروژه «جیران»، نکته برجسته و با ارزش برای من، تجربه همکاری با آقای فتحی بود. نحوه راهنمایی‌ها، هدایت‌ها و حمایت‌های ایشان برایم بسیار با ارزش بود. در تمام لحظات همین که می‌دانستم یک شخص آگاه و کاربلد که بهتر و بیشتر از من به نقشم اشراف دارد و به کم راضی نیست و حتی یک لحظه از بازی من از نگاه دقیق و منتقدانه ایشان دور نبود، باعث می‌شد من هم با دلگرمی بیشترین تلاشم را برای ایفای نقش کنم.
بهترین و سخت‌ترین سکانسی که در «جیران» بازی کردید کدام سکانس بود؟
تمام صحنه‌هایی را که بازی کردم، دوست داشتم. از دیالوگ ها، میزانسن، روایت و روند فیلمنامه گرفته تا صحنه‌پردازی، دکور و انتخاب لوکیشن. سخت‌ترین لوکیشن برای من تا امروز، دخمه «ننه آشوب» بود، دخمه‌ای با سقف کوتاه، همراه با آتش و دود و کلی آکسسوارهای آویخته از سقف و… که البته در عین سختی، با نورپردازی درخشان آقای رنجبران بسیار هم زیبا بود. زمان فیلمبرداری تابستان بود و دوران اوج کرونا. من و امیرحسین فتحی بازی داشتیم و یادم است که پایان هر برداشت، گروه پشت صحنه که دو تا ماسک روی صورت داشتند باید ماسک‌هایشان را که از شدت دود سیاه می‌شد، عوض می‌کردند و این در حالی بود که بازیگران نمی‌توانند جلوی دوربین و زمان فیلمبرداری ماسک روی صورت داشته باشند.
بازخوردهایی که از ایفای نقش ننه آشوب گرفته‌اید در میان همکاران، منتقدان و مخاطبان عادی چطور بود؟
همه دوستان که به من و به ننه آشوبم محبت داشتند و پیام‌ها و کامنت‌های خوبی داشتم که خیلی دلگرم کننده بودند. خیلی خوشحالم که سریال «جیران» و در کنار آن «ننه آشوب» هم مورد لطف قرار گرفته و زحمت تمام گروه‌هایی که برای ساخت این سریال زحمت کشیدند، به زیبایی دیده می‌شود و دست همگی آن‌ها را می‌فشارم.
انتهای پیام/