هنرنوشت- فاطمه حامدی خواه-  نسرین نکیسا را بیشتر در نقش مادر خانواده دیده‌ایم که شاید به دلیل داشتن چهره‌ای مهربان و مادرانه و توانمندی‌اش در خلق چنین کاراکترهایی باشد. این بازیگر که با فیلم «آژانس شیشه‌ای» ابراهیم حاتمی‌کیا در نقش فاطمه همسر حاج کاظم برای مخاطبان شناخته شد پس از آن در سریال‌های متعددی در نقش مادر خانواده ظاهر شد و به خوبی از پس این نقش‌ها برآمد. اما خودش دوست دارد که نقش‌های دیگری را هم بازی کند از جمله نقش‌های کمدی و طنز و نقش‌هایی که پیچیدگی بیشتری دارند.
نکیسا نخستین بار است که با حسن فتحی در سریال «جیران» همکاری می‌کند و معتقد است که اسم این کارگردان کافی است تا هر بیننده‌ای را به دیدن تازه‌ترین اثر او یعنی «جیران» ترغیب کند. به گفته او داستان این سریال، روایت عشق افسانه‌ای اما واقعی ناصرالدین شاه به جیران دختری روستایی است که با نگاه خاص و زیبای کارگردانش به مقوله عشق برای مخاطبان جذاب و دیدنی شده است. با او درباره حضورش در سریال «جیران» گفتگو کرده‌ایم.

از سریال جیران بگویید که چطور که به ترکیب بازیگران پیوستید و فیلمنامه رو که خواندید به نظرتان چطور بود؟

نسرین نکیسا: برای این سریال مثل خیلی کارهای دیگر که سراغ بازیگران با سابقه می‌روند، نقش مادر جیران به من پیشنهاد شد که برای مذاکرات اولیه دعوت شدم که درباره نقش صحبت شد و آقای فتحی هم بنا بر گفت‌وگوهایی که صورت می‌گرفت، انتخاب نهایی را انجام می‌دادند و خوشبختانه در نهایت من برای این نقش انتخاب شدم.

فیلمنامه این سریال از نظر شما چطور بود؟

آقای فتحی به همراه آقای جوانمرد به طور مشترک نوشتن فیلمنامه را بر عهده داشتند. با توجه به آثار قبلی آن‌ها برای مخاطبانی که آثارشان را دنبال می‌کنند، جای هیچ شک و شبهه باقی نمی‌ماند که با توجه به نوع نگاهی که دارند در این سریال هم فیلمنامه بسیار قوی و محکم است، شخصیت‌ها درست پرداخت شده و نویسندگانش، فیلمنامه را با توجه به واقعیت تاریخی و به شکلی که برای تماشاگر هم جذاب باشد، نوشته‌اند. آقای فتحی فیلمسازی است که نگاه خاصی را به مقوله عشق دارد و در همه آثارش نیز نگاه عاشقانه و فلسفی را داشته است، سریال جیران هم متمایز از این مقوله نیست و شاید بتوان گفت در این اثر نگاه خاص‌تر و زیباتری نسبت به عشق داشته است. عشقی که میان ناصرالدین شاه و جیران اتفاق می‌افتد و آدم‌هایی که در این قصه با آن مواجه می‌شوند، عشقی است که برای هر کسی رخ نمی‌دهد. خانواده‌ای که در یک روستا زندگی می‌کنند و حالا پرنده اقبال روی شانه این خانواده نشسته و شاه کشور خواستگار دخترشان می‌شود. اتفاقی که به نظر افسانه‌ای می‌رسد اما در واقعیت به وقوع می‌پیوندد.

از نقش خودتان در سریال جیران بگویید که چه ویژگی‌هایی دارد؟

کبری در وهله اول مادر است. یک زن روستایی که در روستا زندگی می‌کند. خانوده متوسطی هستند که پدر خانواده نجار است و پسرشان هم کار پدر را انجام می‌دهد و پسری را از کودکی در خانواده خود بزرگ می‌کنند که سیاوش نام دارد و دلداده دخترشان جیران است و جیران هم دل در گرو عشق او دارد اما مادر و پدر خانواده از این عشق بی‌خبرند و در ادامه ورود شاه به شکارگاهی در این روستا اتفاقاتی را برای این خانواده رقم می‌زند. شاه مملکت عاشق دخترشان جیران می‌شود و خواستگاری شاه از جیران التهابی را در این خانواده ایجاد می‌کند که قصه را دیدنی‌تر می‌کند. مادر جیران از این بابت که خوش اقبالی نصیبشان شده و بخت دخترش به شیوه‌ای افسانه‌ای و زیبا که در خواب هم آن را نمی‌دید، باز شده، ذوق زده است و با پدر خانواده تلاش می‌کنند تا جیران را ترغیب به این وصلت کنند و کنجکاو و متعجبند که چرا جیران راضی به این ازدواج نیست و البته ابتدا از عشق او به سیاوش بی‌خبرند و بعدها به آن پی می‌برند.

برای رسیدن به نقش چه اندازه با کارگردان در تعامل بودید؟

همیشه تغییراتی در کاراکترهای نهایی نسبت به آنچه در فیلمنامه هست، ایجاد می‌شود و کاراکتر کبری مادر جیران هم همین طور بود. آقای فتحی از آن دسته فیلمسازان کاربلدی است که بسیار به کارشان اشراف دارند. وقتی احساس کند بازیگر از کاراکتر اصلی خارج می‌شود، او را راهنمایی می‌کند که به خط اصلی برگردد و همیشه تعاملی میان بازیگر و کارگردان وجود دارد. در این سریال هم نظر کارگردان ارجحیت داشت چون می‌دانست که چه می‌خواهد و ما هم به این شناخت از کاراکترها رسیده بودیم که هر کدام در چه چارچوبی باید قرار داشته باشد و تلاش می‌کردیم که بازی قابل قبولی را ارائه کنیم. در مجموع، بازیگر برای رسیدن به نقش خودش پژوهش می‌کند و نظراتش را به کارگردان ارایه می‌کند اما در نهایت خروجی کار از نگاه کارگردان می‌گذرد.

بهترین و سخت‌ترین سکانسی که در این سریال بازی کردید کدام بود؟

به عنوان بازیگری که سال‌ها کار کرده‌ام، اگر حمل بر خودستایی نباشد باید بگویم در این سریال با توجه به تجربه‌ای که داشتم، هیچ کدام از سکانس‌ها برایم سخت نبود. چون بازیگر هم مثل صاحبان هزاران حرفه و مهارت دیگر وقتی کاری برایش تکرار می‌شود، سختی‌هایش به اندازه روزهای اول کارش نیست. به لحاظ تکنیکی تعاملی میان بازیگر و کارگردان وجود داشت که طی آن توافق صورت می‌گرفت و اگر اشکالی هم بود قابل اصلاح بود و بنابراین سختی کار زیاد نبود اما مهمترین عاملی که باعث نگرانی و سختی کار بود، شرایط کار کردن در دوران کرونا بود که با مدیریت آقای فتحی خوشبختانه به سلامت عبور کردیم.

چه بخش‌هایی از این سریال با واقعیت تاریخی انطباق دارد و کدام بخش‌ها ساخته ذهن نویسنده است؟

فکر می‌کنم بخش عمده‌ای از کارکترهای این فیلمنامه وجود خارجی داشتند. از جمله خانواده جیران اما به هر حال کارگردان برای خلق اثرش نیاز به کارکترهایی هم دارد که ممکن است وجود خارجی نداشته باشند اما در جهت قوت درام به حضور آن‌ها نیاز است و باید دید هدف کارگردان و نویسنده از خلق این کارکترها چه بوده است. به طور مثال، عشق چند سویه در این سریال پارادوکس قصه را ایجاد می‌کند و آن را پیش می‌برد و تقابل قهرمان و ضد قهرمان، رقابت دو عاشق بر سر یک معشوق ودیگر موضوعات، بر جذابیت قصه و جنبه دراماتیک آن می‌افزاید.

ترکیب بازیگران به نظرتان چگونه است؟

به نظرم غیر از این هم نمی‌توانست باشد آقای فتحی در این سال‌ها آثار درخشانی از خود بر جا گذاشته است. برای ساخت اثری مثل «جیران»، بازی هنرمندانه و حرفه‌ای را می‌طلبد و بایستی دست به انتخاب بازیگرانی می‌زد که از هر لحاظ شناخته شده بودند و امتحان خود را پس داده و کاربلد باشند. آقای فتحی از کارگردان‌های استثنایی است که برای تئاتر بسیار ارزش قائل است و معتقد است بازیگر حرفه‌ای در قدم اول در تئاتر بهتر می‌تواند توانمندی خودش را نشان دهد و به همین دلیل نقش‌های سخت را که کار هر کسی نبود به بازیگران تئاتری سپرد. در آثار قبلی خودشان هم با این نوع انتخاب‌ها بازخوردهای خوبی گرفته بود و بنابراین عاقلانه بود که باز هم سراغ این دسته از بازیگران بروند که امتحان پس داده بودند.

شما هم در سریال‌های تلویزیونی هم حضور فعالی دارید و هم تجربه بازی در سریال‌های شبکه نمایش خانگی را هم دارید، تفاوت این دو برای بازیگر چیست؟

آزادی عمل بازیگر در مدیوم شبکه نمایش خانگی با تلویزیون بسیار متفاوت است. تلویزیون در میان همه خانواده‌های ایرانی عمومیت دارد و همه مردم در روستاهای دورافتاده تا شهرهای بزرگ به آن دسترسی دارند. شبکه نمایش خانگی و پلتفرم‌ها در سالهای اخیر جایش را در میان مردم باز کرده و مخاطب به لحاظ زمان پخش، محدودیتی در دنبال کردن سریال‌ها و فیلم‌ها ندارد و هر زمان که بخواهد می‌تواند هر فیلم و سریالی را تماشا کند و این مزیتی نسبت به آثار تلویزیونی است. اما در شبکه‌های تلویزیونی محدودیت‌هایی برای بازیگر هست و شبکه نمایش خانگی با آزادی عمل بیشتری که به بازیگر می‌دهد، مزیت دیگری نسبت به تلویزیون دارد و در این مدیوم می‌توان سراغ سوژه‌هایی رفت که در تلویزیون به دلیل محدودیت‌های خاصی که دارد، نمی‌توان به آن پرداخت. به لحاظ جذابیت‌های بصری در دکور، لباس، گریم و حتی دیالوگ‌های بازیگران هم شبکه نمایش خانگی قابلیت بیشتری برای مانور دارد.

شما برای اولین بار بود که با آقای فتحی همکاری داشتید از این تجربه همکاری بگویید.

اولین بار است که توفیق همکاری با آقای فتحی نصیبم شده است و برایم بسیار جای افتخار و خرسندی است. قبل از این آثارشان را از سریال «پهلوانان نمی‌میرند» که اثر جاودان و شاخصی بود، دیده بودم و پس از آن هم با سریال‌های «مدار صفر درجه» و «شهرزاد» جایگاه خودشان را به عنوان یک کارگردان کاربلد نشان دادند. بنابراین سریالی که پشتوانه‌اش آقای فتحی باشد با حضور هنرمندانی که در کارشان شناخته شده اند، دیگر جای بحثی برای آن باقی نمی‌ماند و برای من هم جای خوشبختی و خرسندی است که در این سریال حضور دارم.

بازیگران این سریال چه اندازه دست‌شان در اجرا و ایجاد تغییراتی در کارکترشان باز بود؟

به نظرم عالی بود. آقای فتحی به شدت به کارشان آگاه است و اشراف کامل دارد و دقیقاً می‌داند که چه می‌خواهد. گاهی برخی از کارگردان‌ها خودشان هم نمی‌دانند که دقیقا چه می‌خواهند و اقتدار لازم را ندارند که تبعات این مشکل را بعدا در اثر نهایی می‌توان دید اما فتحی فیلمسازی استثنایی است که از ابتدا تا انتها بر کارش مسلط است و بنابراین کاملا می‌توان اطمینان داشت که من بازیگر یا هر کسی دیگر در این تیم، خودش را دربست در اختیار نظریات ایشان قرار بدهد تا بهترین نتیجه را بگیرد. خوشبختانه ایشان هم با توجه به تسلطی که به کار دارند حواسشان به همه چیز بود از تیم بازیگران گرفته تا تیم دکور، صحنه، لباس و… را مدیریت می‌کردند و کارها به خوبی پیش می‌رفت. حتی با وجود این که زمان تولید، کرونا بیداد می‌کرد و روزهای پرمخاطره‌ای را داشتیم اما با مدیریت صحیح آقای فتحی خوشبختانه کار را بدون مشکل پیش بردند.

نسرین نکیسا: فتحی فیلمسازی استثنایی است که از ابتدا تا انتها بر کارش مسلط است و بنابراین کاملا می‌توان اطمینان داشت که من بازیگر یا هر کسی دیگر در این تیم، خودش را دربست در اختیار نظریات ایشان قرار بدهد تا بهترین نتیجه را بگیرد. خوشبختانه ایشان هم با توجه به تسلطی که به کار دارند حواسشان به همه چیز بود از تیم بازیگران گرفته تا تیم دکور، صحنه، لباس و… را مدیریت می‌کردند و کارها به خوبی پیش می‌رفت

وقتی نقشی به شما پیشنهاد می‌شود، مهم‌ترین نکاتی که به آن توجه می‌کنید، کدام است؟

اولین نکته در هر پیشنهادی، کارگردان، نویسنده و تهیه کننده است وقتی که بدانم کارگردان کیست و چه کسانی همکاری دارند، من را به شناختی از پروژه می‌رساند. نقش مقابل برای من بسیار مهم است و این که بازیگرانی که حضور دارند، چه کسانی هستند. برایم مهم است که در چه مجموعه‌ای قرار است همکاری کنم. البته فیلمنامه و خود نقش هم حائز اهمیت است. باید نقشی باشد که جای کار داشته باشد و نقشی نباشد که بود و نبودش تفاوتی نداشته باشد. بحث مسائل مالی هم مطرح است به هر حال این حرفه ماست و از آن ارتزاق می‌کنیم و این همه نکته‌ای است که باید به آن توجه داشت.

چه نقشی را دوست دارید بازی کنید که به شما پیشنهاد نشده است؟ و با چه کارگردان هایی؟

من به عنوان بازیگر دوست دارم با کارگردان‌های بزرگ همچون آقای فتحی کار کنم. خوشحالم که آقای فتحی به من اعتماد کردند و امیدوارم که کارگردان دیگر هم اعتماد کنند. در پرونده حرفه‌ای من آثار درخشانی از جمله «آژانس شیشه ای» ساخته ابراهیم حاتمی کیا هست که از جمله کارهای اولیه من بود اما به هر حال بازیگری دنیای وسیع و بی‌انتهایی است و دلم می‌خواهد نقش‌های اکتیو با پیچیدگی‌های بیشتر را بازی کنم. نقش‌های تک بعدی را دوست ندارم. بازیگر باید بتواند توانایی بالقوه‌ای را که در وجودش هست بروز دهد و از آن حالت یک نواختی که در ذهن سازندگان هست خارج شود. دلم می‌خواهد درمورد من هم این اتفاق بیفتد و نقش‌هایی که به من پیشنهاد می‌شود از حالت تک بعدی و سطحی فراتر برود و نقش‌های پییچیده‌تری باشد که نیاز به مانوربیشتری داشته باشد.

نقش‌های طنز و کمدی را هم تجربه کرده‌اید و آیا علاقه‌مند به بازی در این نقش‌ها هستید؟

در رزومه کاری‌ام، کار طنز به تعداد محدودی داشتم اما بیشتر کارهایی که دیده شده و در ذهن مخاطبان مانده، نقش‌های جدی بوده که تکرار شده است. برای خودم هم چندان خوشایند نیست. شاید بشود مدتی کار نکنم تا نقش‌هایی متفاوت با ویژگی‌های پیچیده‌تر و یا نقش‌های طنز و کمدی به من پیشنهاد شود، اما مشکل این است که این حرفه من است که برای نقشی انتخاب می‌شوم اما این حرفه را دوست دارم و از آن ارتزاق می‌کنم و نمی‌توانم کار نکنم.

اگر بخواهید مخاطبان را به دیدن این سریال ترغیب کنید چه می‌گویید؟

من توصیه می‌کنم قبل از این که جیران را ببینند، درباره کارگردان این اثر آقای فتحی، بررسی کنند و با این تحقیق درباره سازنده، بینندگان به دیدن این سریال ترغیب خواهند شد. بعید است مخاطبی که فیلم، تئاتر، سریال و به طور کلی به حوزه اثر نمایشی علاقه‌مند است، نام آقای فتحی را نشنیده باشد و با آثارش آشنا نباشد. بنابراین فکرمی کنم نیازی به ترغیب و توصیه نیست چرا که همین شناخت از کارگردان سریال «جیران» کافی است تا علاقه مندان به آثار پرمخاطب او این سریال را هم دنبال کنند.

انتهای پیام/